13-08-2012 operatie mondje Puk.

Met dank aan Dierenkliniek `t Hoogveld te Echt, met name de arts die Puk geopereerd heeft Drs. W. Winkelmolen. Hij heeft uitstekend werk verricht!

Eerst even wat foto`s hoe het er eerst allemaal uitzag.

Dit was het oorspronkelijk snoetje van Puk:

Zo zag Puk`s gebit eruit.

 Puk`s originele gebit.

 26-07-2012 Werden er 3 tanden getrokken. U ziet nu aan de voorkant, het begin van haar schisis.

 3 tandjes minder.

 Naast het rode pijltje loopt de breuklijn van de schisis.

het gehemelte van Puk.

Zo zag het er allemaal uit, voordat Puk definitief aan haar hazenlip geholpen werd.

13-08-2012 was het dan zover, Puk werd geopereerd. Het was een operatie die ander half uur geduurd heeft. Ze was nog erg suf toen ik haar ging halen. Het zag er voor mij allemaal heel akelig uit. Dierenarts liet me de foto`s van de operatie zien. Ze hadden een flap gemaakt van een deel normaal gehemelte en daarmee de schisis en de binnenkant van haar kaak gecorrigeerd. Knap staaltje werk vond ik zelf en was dan ook heel blij met het resultaat wat ik zag.

 Puk net enkele uren na de operatie.

Dag 2:

De nacht is goed verlopen, heb haar af en toe met een spuitje water gegeven, voor de rest heeft ze goed doorgeslapen. Puk blijft ongekend rustig. De reden hiervoor is echter puur alleen de kap die ze om heeft. Als deze afgaat om te plassen en te poepen, is ze alweer helemaal de oude Puk. Ze heeft goede eetlust zoals altijd. Ze krijgt nu haar voer in blik variant. Ik kan aan Puk niet merken dat ze pijn heeft Ze krijgt natuurlijk pijnstillers en antibiotica.

 dag 2 na operatie

 dag 2 na operatie

Dag 3:

Puk begint steeds beweeglijker te worden met haar kap. Het gaat prima met haar! Ik sta ervan verstelt, hoe goed dat ze het doet! Ze lijkt geen pijn te hebben, jammert niet, helemaal niks. Toppie meisje, vrouwtje is trots op je!!

Dag 4:

Vandaag maak ik me wel wat zorgjes, met Puk gaat het heel goed, maar haar neusje lijkt aan de bovenkant ietsjes open te gaan. Honingzalf voor haar gekregen, maar dat werkt niet, ze likt het er gelijk vanaf. Even een nacht aanzien en anders morgen naar de kliniek.

Voor de rest ligt ze graag op haar vertrouwde plek, buiten in het zonnetje:

Dag 5:

Vanmorgen bleek dat de bovenkant van de wond nog iets meer open was, gelijk de kliniek gebeld en mocht gelijk met haar komen.DA moest de OK in, maar heeft even op Puk gewacht.

Puk was weer helemaal hyper en happy toen ze in de kliniek kwam en zeker toen ze haar DA zag...ongelooflijk hoe blij deze meid blijft, bij bezoekjes aan kliniek.

DA bekeek haar neusje en zag idd dat de rand open was gegaan. Oorzaak bij Puk is het vele likken wat ze doet, voornamelijk s`nachts. Hij zei we kunnen nu niks doen, de rest zit wel nog dicht, het is afwachten hoe het geneest. 

Puk gaat vanaf vandaag wel aan medicatie om haar rustiger te houden en het likken te verminderen.

Dag 6:

Het is nog vroeg in de morgen, het eerste wat ik  doe als ik wakker wordt, is kijken naar Puk`s neusje. Ik zie ondanks dat de bovenrand open gegaan is, toch vleesgroei ontwikkelen. Ik hoop dat het toch dicht groeit! Misschien niet op de mooiste wijze, als het maar functinoneel is! Ze wordt nu hoe zielig ook, het grootste deel van de dag in de bench gehouden, in combinatie met de pillen is dit redelijk draagzaam, daar ze ontzettend veel slaapt. Ze mekkert niet, ze blijft rustig liggen. Maar zelfs in haar slaap likt ze aan het neusje. Maar minder als voorheen. Wat nu bij haar gebeurt, was eerlijk gezegd ook mn grootstse angst, dat het zou gebeuren. Ik had er al over gelezen, dat dit zou kunnen gebeuren. Meestal gebeurd het als er teveel spanning op staat of als de hond gek gaat doen. Dit is bij Puk echter niet het geval, bij haar komt het puur door het likken. Dit zie je ook aan de onderkant van haar lipje, wat inmiddels helemaal roze is van het likken. 

Dag 7:

Puk is erg onrustig geweest vannacht. Ze krijgt ook meer moeite om in de bench te blijven en logisch ze bulkt van de energie, die ze niet kwijt kan. Wandelen doe ik nu niet met haar, daar Puk een wandelende stofzuiger is. Dus dit durf ik niet. Morgen vroeg moet ze terug naar de kliniek...ik heb er wel een beetje een hard hoofd in. De v-vroming boven aan de wond is niet dichtgegroeid voor zover ik het kan beoordelen. De rest ziet er wel goed uit.

Dag 8:

Toch even slapen op haar lievelingsplekje in huis :

Net met Puk naar de kliniek geweest, jeh wat was ze druk...helemaal hyper. Maar Puk heeft volgens mij nu ook last van haar hormoontjes, aangezien ze loops is:-(

De hechtingen blijven er voorlopig in en de kap moet om blijven. In de hoop dat haar neusje toch goed dichtgroeit. Aan de binnenkant van haar bekkie is wel alles mooi vast gegroeid.Dus rust is gewenst zodat dit ook zo blijft. Ze heeft wel nog een kleine open wond in haar gehemelte, deze moet vanzelf dichtgroeien. De dames hebben het wel zwaar, dat ze niet bij elkaar mogen, dat is goed te merken. Puk gaat volgende week woensdag terug naar haar DA.

Puk is wel van de makkelijke nu, haar bak eten is snel leeg, daar heeft ze geen moeite mee, ook niet als ze de kap om heeft. Echter water drinken uit haar bak, dat vertikt ze nu, nee ze wil nog steeds, dat ik haar met een spuitje water geef.

Dag 9:

De kap mag heel even af omdat het etenstijd is

En dan weer rusten in de bench

Ik heb net een stukje met Puk gewandeld, met kap om dat ging redelijk goed, dit lukte eerst niet, daar ze continue met de kap over de grond liep. Maar weer helemaal hyper toen ze thuis kwam. Snel wat foto`s gemaakt, haar eten en medicatie gegeven en de bench in. Waar ze nu weer rustig ligt te slapen.

Dag 10:

Met Puk gaat het prima, `t rustig houden van haar, is de grootste opgave. Dit gaat met medicatie redelijk goed, behalve s`morgens is het weer een stuiterbal. Helaas zag ik net dat het wondje weer iets verder is opengegaan. Ik heb er een hard hoofd in, maar het belangrijkste is dat het van binnen goed vast blijft zitten. De buitenkant...het zou leuk zijn als ze een dicht neusje zou hebben, maar dat is niet het belangrijkste, de binnenkant die is wel belangrijk!  Ze drinkt gelukkig wel weer zelfstandig. 

 Dag 11:

Puk had weer veel `praatjes`vanmorgen. En was weer op dievenpad. Toen ik even boven was, hoorde ik haar en dacht gelijk dit klopt niet. En jawel hoor, mvr had een krantje van tafel gepikt en was helemaal happy ermee, maar deze lol was van zeer korte duur;-) De kap weerhoudt haar echt niet van haar streken. Ik besloot dan ook wat verder met haar te gaan lopen en het zonder kap te proberen, zodat eens wat frisse lucht aan haar oortjes en nek zou kunnen komen. 

 Wat vreemd normaal kan ik gelijk naar het water rennen, nu niet

 Ik snap het niet, waarom blijft die lijn om?...dat is anders toch nooit

 Mag ik echt niet los?..ik gedraag me hoor, ik zal niet gaan rennen, gras eten, flesjes zoeken,stokken zoeken, achter vogels aanjagen en ook geen blikjes verkleinen...pleaseeee

 Nee ik kijk niet meer in de camera, ik mag niet los, dus bekijk het je!

 Hey een ander hondenvriendje

 En daar mag ik zeker ook niet naar toe?..dacht ik al Nou vrouwtje ik vind je nu echt niet leuk meer, ik mag niks en gedraag me nog wel zo netjes nu.

 Dag 12:

Alle hechtingen zitten er nog steeds in. Heb zo met haar te doen. Ook Kayla heeft het zwaar met het hele gebeuren, zij wil vandaag weer niet eten. Zenuwslopend is het 

 Dag 13:

Net op het moment dat ik foto`s aan het maken was, begon Puk te geeuwen, zodoende is het mogelijk om een kleine glimp van haar gehemelte te laten zien, hier is ook haar open wond op te zien.

dag 14:

Het ziet er naar uit dat het neusje dicht blijft. De hechtingen voor in het neusje zitten er nog allemaal in. In haar bekje beginnen ze los te raken, zie haar vaker met haar bekkie trekken en dan zie je haar kauwen, dit kunnen alleen de hechtingen zijn. Ik ben zo trots op mn meisje, ze houdt zich zo sterk en goed!

Dag 16:

Morgen zou ik eigenlijk met Puk naar de DA gaan, echter vanmiddag baarde me haar neusje weer zorgen, zeker gezien de hechtingen er nog inzitten en mvr weer flink heeft zitten likken, dus vanmiddag met haar geweest. Naar de kliniek gaan, is en blijft een groot feest voor haar, niet normaal hoe blij ze is om haar DA te zien, ze gaat vanzelf de tafel op, een feesttafel voor haar. Ik ging ervan uit dat de hechtingen nu verwijderd zouden worden, echter DA zei nee we halen ze er niet uit, zolang ze erin zitten bieden ze steun en uiteindelijk moeten deze hechtingen van zelf verdwijnen. De onderkant van haar neusje heeft ze ook een beetje open gelikt dat zag ik een paar dagen geleden al. De binnenkant is goed aan het genezen dat gelukkig wel. Het is afwachten...ze moet vooralsnog rustig gehouden worden..en volgende week woensdag weer terug, zal ze vast niet erg vinden. Helaas moet de kap nog omblijven, ze is er zo aan gewend inmiddels, dus dit zal voor haar niet het meest bezwaarlijkste zijn, dat is het niet mogen spelen, knagen aan haar nylabones en flostouwen en veel in de bench vertoeven. Maar het is niet anders.

 Dag 18:

Puk heel even de kap af gedaan, daar ze rustig bij me op de bank ligt. Ze houdt zich heel goed, maar blijft aan het neusje likken Tja daar is niks aan te doen, dus maar afwachten wat er gaat gebeuren. Vanmiddag heel voorzichtig in haar bekje gekeken, de open wond in het gehemelte is nagenoeg dicht. Ze stinkt nog steeds erg uit haar bekje, dit komt doordat er rotzooi aan de hechtingen blijft plakken, dit spoel ik met een zoutoplossing voor zover het mogelijk is, het is een beetje een geworstel zoals gewoonlijk, maar vies vindt ze het niet. 

Dag 19:

Hierbij een wel zeer close-up foto, maar het resultaat van Puk`s eeuwige gelik is te zien. Vanmiddag nog pillen voor haar wezen halen, echter ik kan morgen weer naar de kliniek rijden, ze heeft haar kap kapot gestoten. Was toch een beste kap, heeft het al 2 1/2 week uitgehouden;-)

Dag 20:

Puk is inmiddels voorzien van haar nieuwe kap. Het is me gelukt om een foto te maken van haar gehemelte. Dit geneest gelukkig goed, zie wel dat haar tandjes niet meer zo wit zijn, ben dus heel blij als ze weer mag knagen.

Dag 23 na operatie:

Net terug met Puk, van bezoekje aan kliniek voor controle.
Het neusje is ondanks al haar gelik eraan, dicht gegroeid  
Het was afgelopen 3 weken zwaar, ze heeft veel moeten rusten, ze mocht niks...maar het is gelukt.
In het mondje zitten(die de neus-verbinding dicht houden) de hechtingen er nog in..die moeten vanzelf oplossen, het was een beetje ontstoken door de hechtingen, als dit erger wordt, moet ze onder narcose en worden ze verwijderd, dit is zo absoluut niet te doen bij Puk.
DA heeft 2 van de 3 hechtingen in haar neusje eruit gekregen, toen was het klaar voor Puk, ze wilde niet meer.
Dus de derde moet ook vanzelf oplossen.
De wond in haar gehemelte die behoorlijk groot was..is zo netjes aan het genezen.
De kap mag af..maar voorzichtigheid is geboden...dus ze zal hem zo nu en dan zeker nog om krijgen...puur uit voorzichtigheid ivm spelen met Kayla.

Ik moet zeggen, ik heb afgelopen 3 weken een super goede service in de kliniek gehad!
Ik ben er elke week met Puk geweest..soms wel 2 x per week...maar ik hoefde alleen de operatie te betalen. Ik kom er nu al zo`n 9 jaar en ben altijd goed geholpen, dus sowieso erg tevreden over de kliniek `t Hoogveld!

Aangezien dat Puk een eiwit-allergie heeft..kreeg ze net 400 gram Trovet Multi Purpose koekjes gratis mee. Ze mag ze testen;-)
Ze was zoals gewoonlijk MEGA druk in de kliniek..ze blijft het gewoon geweldig vinden.
Maar nu bij thuis komst ligt ze voor apegapen zie foto.

Ik ben onwijs trots op mn wijfie...ze heeft zich zo dapper en rustig gehouden afgelopen 3 weken..en dat voor een hond die normaal bulkt van de energie, je bent een kanjer Puk!

Dag 26:

Aangezien Puk net met mn hand aan het spelen was, de ideale gelegenheid om wat foto`s te maken;-)

Verbazingwekkend hoe mooi het geneest in haar bekkie. Aangezien Puk erg ruw is met Kayla, heeft ze nog geregeld de kap om. Ik wil geen enkel risico nemen. Maar het gaat goed met Puk.